Op donderdag 10 december staan de relaties tussen Turkije en de Europese Unie, meer specifiek de toetredingsonderhandelingen, geagendeerd op de Europese Raad. Die onderhandelingen slepen nu al vijftien jaar aan en vooral de laatste jaren is gebleken dat het huidige regime absoluut niet wil voldoen aan de voorwaarden om volwaardig lid te worden van de Europese Unie.
Turkije voldoet niet aan fundamentele toetredingsregels
Om te beginnen voldoet Turkije niet aan enkele fundamentele toetredingsregels, zoals respect voor de democratische principes en respect voor de mensenrechten en de rechten van minderheden. Dat leidde in het Europees Parlement al tot verscheidene resoluties, waarin de achteruitgang van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht, de vrijheid van vergadering, de vrijheid van meningsuiting, de eerbiediging van de mensenrechten en de eerbiediging van de rechtsstaat in Turkije werden aangehaald.
Turkije schaadt relaties met de EU in woorden en daden
Daarnaast schaadt Turkije om de haverklap zijn relaties met de Europese Unie in woorden én in daden. Hieronder vindt u een oplijsting:
In woorden:
- President Erdogan liet optekenen dat de Franse president Macron “psychische hulp nodig heeft.”
- Hij noemde Nederland “fascistisch en een overblijfsel van het naziregime.”
- En volgens hem is Duitsland “niet anders dan tijdens de naziperiode.”
- Als klap op de vuurpijl uitte hij een regelrechte bedreiging: “Als Europa zo doorgaat, kunnen Europeanen over de hele wereld niet meer veilig over straat.”
In daden:
- In zijn zoektocht naar gas en olie schond Turkije de grens met de territoriale wateren van Griekenland en Cyprus, met de inzet van Turkse oorlogsschepen.
- In het conflict in Nagorno-Karabag zette Turkije Syrische jihadisten in tegen de Armeniërs.
- Sinds de Turkse inval in de Syrische provincie Idlib leeft het regime Erdogan de deal met Europa om de vluchtelingenstroom vanuit Syrië te stoppen, niet meer na.